Er waren wat vertragingen en uitgevallen ritten, maar gelukkig kwamen we op tijd op Schiphol aan. We hadden de dag gisteren al online ingecheckt op de site van Transavia en konden dus gelijk door naar de bagage afgifte. Maarten klaagde dat zijn rugzak ontzettend zwaar was, maar die bleek 4 ons lichter te zijn dan de mijne. Bij de douane moesten we wel even wachten en het was inmiddels 12 uur toen we erdoor waren. Weinig tijd dus om nog rond te kijken. Om 12.10 uur konden boarden.
We hadden zelf onze stoelen gekozen en zaten op rij 26 naast het raampje. Met een half uurtje vertraging vertrokken we om half 2. Ik vind dat vliegen toch altijd weer spannend. Zeker als het een paar jaar geleden is en met name bij het opstijgen schiet er van alles door mijn hoofd dat mis kan gaan. Ook als we eenmaal vliegen moet ik er niet te veel over nadenken dat we hoog door de lucht suizen. Maar goed; ik heb mezelf afgeleid met lezen, een broodje eten, een slechte film kijken, een afleveringetje Friends en toen landden we toch om 17.15 uur op Tenerife (het is daar een uur vroeger). Naar Thailand hadden we tijdens de vlucht steeds erge dorst, maar hier was het geen enkel probleem om tussendoor nog wat drinken te kopen. De vlucht was natuurlijk ook beduidend minder lang. Leuk was ook dat je tijdens de vlucht via het videoschermpje informatie kreeg over waar we waren, hoe koud het buiten was, hoe hard we gingen enz.
Op het vliegveld hebben we onze huurauto opgehaald. Het was een prima Fiat Panda die als nadeel bleek te hebben dat ik mijn voet iedere keer moest dubbelvouwen om gas te kunnen geven. Daar krijg je na een tijdje berg rijden toch wat kramp van. Maarten heeft dus erg veel gereden deze vakantie.
Onderweg was het vrijwel gelijk na de snelweg bergop naar onze casita. Die staat in Las Vegas, een heel klein dorpje met maar een paar huizen. We reden er eerst voorbij, maar toen we keerden zagen we iemand zwaaien. Dat bleek de eigenaar te zijn. Een erg vriendelijke man, die alleen Spaans sprak. Met handen en voeten pratend zijn we het huis doorgegaan. Vooral de tuin was super. Een zwembadje en een buitenkeukentje met picknicktafel en openhaard en 2 sinaasappelbomen. Heel idyllisch. Binnen was het vooral heel basic, maar prima in orde. Da bank was vreselijk om op te zitten, maar we verwachtten daar ook niet veel van gebruik te hoeven maken. Er waren 2 slaapkamers in het huisje, maar alleen de slaapkamer met het tweepersoons bed was opgemaakt. Dat vonden we wel jammer, want die tweede slaapkamer was een erg handige snurkvluchtkamer geweest. Ook vonden we het wat gek dat automatisch werd aangenomen dat we het tweepersoons bed wilden gebruiken. Wie weet wilden we juist 2 aparte bedden of slaapkamers. Gelukkig bleek er nog een deken in de kast te liggen, want het bleek soms best fris te zijn in het huisje en het bed was alleen met een laken, een flanellen lap en een sprei gedekt. We hebben het huisje geboekt via Eliza was here en het heet Casa Sofia.
Vrijwel gelijk nadat de man vertrokken was zijn we naar San Isidro gereden om daar te eten. Er was een brede hoofdstraat met wat winkels en barretjes, maar niet het leuke eettentje waar we naar op zoek waren. Er was er eigenlijk maar 1 die in aanmerking kwam dus daar zijn we gaan zitten. Er was alleen een Spaanse kaart en aangezien we weinig idee hadden van wat daarop stond hebben we grotendeels op de gok gekozen.
De serveerster moest erg lachen dat we niet wisten wat we bestelden, maar kreeg het met haar minimale Engels ook niet beter uitgelegd dan wij in het Spaans begrepen. Er kwam uiteindelijk een bonenschotel met chorizo en een kipsalade vooraf en daarna een bord met frites, worst en gebakken eieren en een bord met kipfilet in een soort kerrie-/honingsaus met frites en wilde rijst.
Na het eten reden we terug naar onze casita, waar we nog even lekker hebben gelezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten